Dutch articles

Woensdag 21 maart kon de Nederlander haar stem uitbrengen voor het tweede (en wellicht laatste) referendum. Het onderwerp? De Wet op Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten 2017. Ikzelf maar ook Speakup is blij met de zeer hoge opkomst, en met de uitslag: Nederland stemt tegen. Deze wet moet beter! De politiek is aan zet – maar Speakup staat klaar om desnoods via de rechter deze ‘sleepwet’ aan te pakken.

Over de WIV

Je bent er de afgelopen weken mee doodgegooid, maar waar gaat het nou eigenlijk over? Een stel studenten framede de wet zeer succesvol onder de noemer “sleepwet”, en bij mijn eerste lezing ging daar ook mijn aandacht naar uit. Maar er zijn nog veel ernstigere inbreuken van onze privacy. De geheime diensten mogen op basis van deze nieuwe wet onder meer:

  • ongericht (pardon, onderzoeksopdrachtgericht) kabelnetwerken aftappen
  • hacken van derden (niet-verdachte mensen/organisaties) om bij een verdachte te komen
  • decryptiesleutels opeisen (op straffe van gevangenisstraf) bij verdachten, maar ook bij onschuldige mensen/organisaties
  • geautomatiseerde toegang vragen bij bedrijven/instellingen
  • bulkgegevens kunnen langdurig worden bewaard
  • bulkgegevens uitwisselen met buitenlandse diensten

Wel belangrijk: De voorstanders van de wet hebben in de aanloop van het referendum vaak geroepen dat tegenstanders de oude wet terug willen. Dat is niet juist. Een aantal dingen in de nieuwe wet beter geregeld dan voorheen. Zo zijn er bijvoorbeeld verbeteringen aangebracht in de benodigde toestemmingen en er is geregeld dat er zowel vooraf als achteraf toetsing plaatsvindt. Toch zien veel experts ernstige bezwaren.

Speakup en de WIV

Speakup heeft zich al diverse malen uitgesproken tegen de WIV, en toen eind 2017 enkele studenten een handtekeningen-actie begonnen om een referendum aan te vragen sprak Speakup ook direct haar steun uit.

Speakup is een provider voor haar klanten. Wij willen graag een veilige samenleving, en daarom zijn wij ook ingericht om netjes te kunnen voldoen aan verzoeken vanuit justitie en politie. Maar we willen niet dat ons netwerk wordt gehackt, ongeacht of dat door een crimineel of een overheidsdienst gebeurt. Bovendien vinden wij het een slecht idee dat wij als organisatie, of een van onze medewerkers kan worden gedwongen om beveiligingssleutels af te staan die veel verder kunnen gaan dan die ene verdachte waarnaar een dienst op zoek is. Vanuit mijn perspectief maakt deze wet eigenlijk iedereen juist onveiliger: Onze gebruikers zijn mogelijkerwijze niet zo goed beschermd als zij zouden willen, en wij als organisatie en onze medewerkers kunnen worden aangesproken om dat tot stand te brengen.

Een greep uit de problematische punten:

– Onderzoeksopdrachtgericht kabelnetwerken aftappen
Dit is een Panopticon. Doordat mensen zich bekeken gaan wanen gaan ze zich ook anders gedragen. Want ook al heb je niks te verbergen, het is misschien toch wel vervelend als de overheid weet dat jij het niet met ze eens bent.

– Hacken van derden
Allereerst wordt hier de privacy van onschuldigen geschaad. Bovendien wordt het hele internet onveiliger: Een standaard werkmodus van hackers is het borgen van achterdeuren voor als ze ontdekt worden – maar wie garandeert dat niemand anders die vindt? Sowieso, het gaat ook wel eens domweg fout bij het hacken, en dat betekent dat er storingen kunnen optreden die ook voor onschuldige burgers impact hebben.

– Decryptiesleutels opeisen (op straffe van gevangenisstraf) bij verdachten, maar ook bij onschuldige mensen/organisaties
Door de combinatie van getapte bulkgegevens en sleutels bij providers afdwingen kan naast de zogenaamde metadata (wie verbindt met wie, wanneer en hoe lang) ook de inhoud worden bekeken.

– Geautomatiseerde toegang vragen bij bedrijven/instellingen
Bij geautomatiseerde toegang wordt rechtstreeks onversleutelde data van onschuldige burgers benaderd. De diensten mogen die bovendien combineren met andere databronnen en daarop analyses uitvoeren.

– Bulkgegevens kunnen langdurig worden bewaard
Gegevens die worden opgeslagen kunnen jaren worden bewaard. Ook de bijvangst van onschuldige burgers. Politici roepen op hen en de diensten te vertrouwen. Ze zullen er heus wel netjes mee om gaan. Maar vertrouw je ook de politici die over een aantal jaar de scepter zwaaien?

– Bulkgegevens uitwisselen met buitenlandse diensten
Ook als de geheime dienst nog niet helemaal heeft bekeken wat er in de bulkgegevens zit mag zij die uitruilen met het buitenland. En wat hier helemaal geen probleem is kan in een ander land best wel een rode vlag opleveren. Ga jij met een gerust hart naar Turkije als je thuis hebt zitten lezen over Gulen?

Bij diverse terreur-incidenten van de afgelopen tijd bleek steeds dat de daders al op de radar waren van politie en veiligheidsdiensten. Nu gaan we de data-hooiberg alleen maar groter maken. Natuurlijk moeten onze veiligheidsdiensten in de context van vandaag kunnen opereren en is een vernieuwing van de oude WIV noodzakelijk, maar dan wel proportioneel en met de juiste waarborgen: Onze privacy is het fundament van onze vrijheid. Als we die opgeven hebben de terroristen hun doel bereikt.

De politiek is aan zet

Bij aanname van de WIV is een legio aan amendementen weggestemd, en ook diverse publieke uitspraken gaven weinig hoop op initiatieven om deze wet nog te repareren. Toch lijkt het er op dat aan de hand van de nipte winst voor het tegen-front er in ieder geval een inhoudelijk debat gevoerd zal worden. Wij hopen dat dit zal leiden tot broodnodige verbeteringen. Maar de tijd dringt: op 1 mei gaat de wet officieel in werking.

Niets doen is geen optie

Wij denken dat de wet in deze vorm niet goed genoeg is. Sterker nog: Deze wet schaadt de rechten van onschuldige burgers zo sterk dat het maar de vraag is of dit niet rechtstreeks botst met de Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Wij vinden het in ieder geval niet proportioneel, zoals dat zo mooi heet. Speakup staat voor een open, veilig en vrij internet met waarborging van privacy.

Het is niet de eerste keer dat Speakup als aanbieder van telecommunicatieoplossingen haar gebruikers moet en wil beschermen tegen de overheid. Zo hebben wij in 2015, samen met zes andere partijen, een kort geding aangespannen tegen de Nederlandse Staat inzake de Wet Bewaarplicht Telecommunicatie. Toen maakten we al deel uit van een aantal organisaties dat zich uitspreekt tegen de schending van de privacy en hier blijven wij achter staan. Speakup staat ook deze keer klaar om desnoods via de rechter om deze ‘sleepwet’ aan te pakken. Daarvoor werken we samen met onder andere BIT, Bits of Freedom, Privacy First, de Nederlandse Vereniging van Journalisten en de Nederlandse Vereniging van Strafrechtadvocaten.

Meer lezen over privacy? Nee, je hebt wel iets te verbergen
Meer lezen over de WIV2017? Vier cruciale inzichten over de wet voor de geheime diensten

Dutch articles

We gebruiken onze smartphone steeds vaker. Uit onderzoek blijkt
dat de smartphone voor jongeren het primaire apparaat is waarmee
ze online gaan, gemakkelijk een uur of 3-4 per dag. Maar steeds
meer mensen herkennen ook dat dit gebruik dwangmatig wordt.
Continu zoeken we afleiding in de vorm van nieuwe email, berichtjes
op sociale media of nieuwe vlogs.

Een van de mensen die zich hier druk over maakt, is Tristan Harris.
Hij was productfilosoof bij Google en richt zich tegenwoordig op
het beter stroomlijnen van al die impulsen met zijn Time Well Spent
initiatief. Harris noemt zijn iPhone steevast een fruitautomaat, wijzend
op de menselijke neiging om steeds maar op ‘Refresh’ te drukken in de
hoop een nieuw berichtje te krijgen. De grote internetbedrijven hebben
zelfs specialisten in dienst om die neiging nog verder uit te buiten –
want meer schermtijd betekent meer inkomsten. Simple as that.

Ik heb zelf een tijdje geleden ook mijn telefoon doorgelopen om alle
piep-, tril- en flits-meldingen wat te beperken. Maar eigenlijk wil je dat
de applicatie of het netwerk hier slimmer mee om gaat. Want als ik
even geconcentreerd aan het werk ben – bijvoorbeeld tijdens het
schrijven van deze column – wil ik liever niet gestoord worden tenzij
het echt niet anders kan. De meeste seintjes mogen wachten tot ik
klaar ben. Of het nou gaat om app-meldingen of telefoontjes van de
categorie ‘stoor ik?’

Ik vind het een goede zaak om meer te letten op het menselijke
aspect. Want waaraan meten wij nou het succes van onze dienst?
Aan de hoeveelheid transacties die er doorheen lopen of aan de
verhoogde effectiviteit van gebruikers die niet meer uit hun concentratie
werden gehaald door meldingen die wel even konden wachten?
Want hoewel email op mijn telefoon heel erg handig is, er is zelden
noodzaak om direct te reageren. En telefoontjes kunnen soms ook
door een collega worden afgehandeld.

Dutch articles

Nieuwe Wet op Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten onderweg, politiek negeert massale bezwaren.

Vandaag kwam het nieuwe wetsvoorstel aangaande de Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten naar buiten door publicatie in de Volkskrant. Waar op 15 april door Plasterk werd beloofd dat de privacy van burgers gewaarborgd zou blijven, blijkt niets minder waar. Plasterk trekt het zich niets aan van de feedback kritiek vanuit de telecommunicatiesector en maatschappelijke organisatie. Inlichtingendiensten kunnen straks datacentra die e-mail, sms, internettelefoon en apps verwerken structureel in de gaten houden – en niet alleen bij cyberdreiging of terroristische dreiging onder toezicht – waar in eerste instantie sprake van was.

De nieuwe wet maakt de weg vrij voor grootschalige privacy schending en aantasting van de vrijheid van levenssfeer van iedere ‘online’ Nederlander. Speakup vindt jouw privacy belangrijk en voelt zich verplicht mogelijkheden tot beperking van deze schending te onderzoeken.

Netwerk encryptie
Speakup ondersteunt al enkele mogelijkheden voor encryptie in haar netwerk, maar wil de mogelijkheden verder uitbreiden en start ook onderzoek samen met collega provider Voys naar mogelijkheden om end to end encryptie tussen de gebruikers van de beide netwerken mogelijk te maken.

Het is niet de eerste keer dat Speakup als aanbieder van telecommunicatieoplossingen haar gebruikers moet en wil beschermen tegen de overheid. Zo hebben wij in 2015, samen met zes andere partijen, een kort geding aangespannen tegen de Nederlandse Staat inzake de Wet Bewaarplicht Telecommunicatie. Toen maakten we al deel uit van een aantal organisaties dat zich uitspreekt tegen de schending van de privacy en hier blijven wij achter staan.

Het lijkt ons als bedrijf, als medewerker, als burger, een bijzonder slecht idee dat de overheid zo dicht met ons mee kan kijken. Wij roepen samen met Voys andere telecom- en internetbedrijven op om hier niet mee akkoord te gaan en te onderzoeken hoe encryptie van je netwerk de impact van deze wet kan beperken.

Source: Nieuwe Wet op Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten onderweg, politiek negeert massale bezwaren. – Speakup

Dutch articles

Jij als ondernemer hebt baat bij vrijheid en zeker voor ondernemers mét personeel zijn schaalbare diensten een must. Zo ben je altijd vrij om maandelijks in je overeenkomsten te schakelen en te ondernemen zoals jij dat wilt. Dit is voor clouddiensten al langer van toepassing, echter dit gaat nu ook gelden voor de meer traditionele vaste en mobiele telecommunicatiediensten.

Op 16 februari is er een wijziging in het staatsblad aangaande de telecommunicatiewet gepubliceerd die inmiddels ook als hamerstuk is aangenomen in de Eerste Kamer. Deze wet voorkomt dat een contract na de initiële termijn – stilzwijgend – met dezelfde termijn verlengd mag worden. Dit plaatst de zakelijke gebruiker min of meer gelijk aan de consument omdat de opzegtermijn na het initiële contract één maand tot op uitdrukkelijk verzoek maximaal drie maanden mag gaan bedragen.

Zelf bieden wij al jaren flexibele telecommunicatiecontracten, wat mij groot voorstander maakt van deze positieve ontwikkeling. Mijn verwachting is dat de bekende grote partijen gaan proberen om voor 1 oktober alsnog een langlopend contract met je af te sluiten, waarmee het voordeel voor jou als ondernemer wordt uitgesteld. Ik raad je dan ook van harte aan om deze aanbiedingen goed door te lezen voor je toezegt. En dan met name de kleine lettertjes.

Eerder als column verschenen in Kijk op Oost Nederland

Dutch articles

Hoe ‘C’ in ICT eindelijk tot zijn recht komt

Onze maatschappij gaat steeds sneller en kent steeds minder rustmomenten. Waar de 9-tot-5-baan plaats maakt voor de 24-uurs-economie is het noodzakelijk dat bedrijfsprocessen steeds meer geautomatiseerd worden. Maar wat veel ondernemers nog niet doen, is naast die automatisering ook eens te kijken naar de informatisering.

De twee termen worden vaak door elkaar gebruikt, maar ze betekenen wat anders: Automatisering gaat over het automatisch uitvoeren van taken die eerder handmatig werden uitgevoerd, terwijl bij informatisering juist wordt gekeken naar het verzamelen van gegevens op grond waarvan keuzes (al dan niet automatisch) kunnen worden gemaakt. En gegevens verzamelen we (bewust en onbewust) als een malle.

Lees verder

Dutch articles

De nieuwe datahonger van onze geheime diensten

Vandaag kwam naar buiten dat de AIVD ten onrechte gesprekken en e-mails heeft uitgewerkt tussen ‘targets’ van de dienst en advocaten van het Rotterdamse kantoor Seebregts & Saey. Dat staat in een brief van minister Ronald Plasterk (Binnenlandse Zaken) naar aanleiding van een klacht van het kantoor.

Het is niet de eerste keer dat de CTIVD, het orgaan dat achteraf toetst of de inlichtendiensten zich aan de regels houden, constateert dat er ten onrechte vertrouwelijkheid van bijv. advocaten is geschonden. Saillant is dat juist nu ook de consultatie rondom de nieuwe wetgeving voor inlichtingen- en veiligheidsdiensten eindigt. Een van de veelgehoorde bezwaren op dit nieuwe wetsvoorstel gaat juist over dit toezicht. Ook SpeakUp diende haar zienswijze in.

De consultatiepagina voor de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 20xx (Wiv 20xx) geeft aan dat “Het wetsvoorstel strekt ter vervanging van de huidige Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 2002 (Wiv 2002). Aanleiding daartoe vormt de in 2013 uitgevoerde evaluatie van de Wiv 2002 door de Evaluatiecommissie Wiv 2002 (commissie Dessens), de door de commissie gedane aanbevelingen en de kabinetsreactie daarop. Met het wetsvoorstel wordt beoogd een wettelijk kader voor de inlichtingen- en veiligheidsdiensten in brede zin te realiseren dat toekomstvast is en dit – voor zover nodig – in lijn brengt met de eisen van de Grondwet alsmede het EVRM.”

Het voorstel geeft in het verlengde van de Wiv 2002 aan de geheime diensten de mogelijkheid om naast draadloze signalen ook vaste signalen structureel te beluisteren, het zogenoemde ‘sleepnet’. Nu hebben wij enige tijd geleden al gestreden tegen het verzamelen van prive-gegevens van niet-verdachte burgers, want het Europese Hof gaf al aan dat het op grote schaal verzamelen van privacy-gegevens strijdig is met de privacyrechten van de burger. Het maakt eigenlijk nog niet eens uit of en hoe die gegevens vervolgens worden gebruikt. Om dit te kunnen en mogen doen moeten dus zeer strenge waarborgen worden ingevuld. Die waarborgen zijn nu onvoldoende, getuige het vernietigen van de bewaarplicht eerder dit jaar, en die zijn ook in het nieuwe wetsvoorstel onvoldoende.

CNy9k4vWgAATj1YToezicht achteraf ligt bij de CTIVD (Commisie Toezicht Inlichten en Veiligheidsdiensten) en die praat weer met Commissie Stiekem – een geheim overleg van de fractievoorzitters. Er wordt bovendien alleen op rechtmatigheid getoetst, en niet op effectiviteit en proportionaliteit. Dat is dus niet voldoende een grootschalige privacy-inbreuk op *alle* burgers goed te praten. Nu niet, en in de toekomst ook niet. Toch lijkt dat beeld bij de schrijvers van de wettekst niet echt te leven.

Het ergste van dit alles is dat eigenlijk er nauwelijks onderbouwing is waarom deze uitbreiding nu nodig is. Natuurlijk, het is fijn als onze wetgeving technologie-neutraal is, want je weet maar nooit waar slimme koppen mee gaan komen. Maar dat deze nieuwe wet nu gaat leiden tot een veiligere samenleving is op zijn zachtst gezegd speculatief. Sterker nog, in de toelichting van de wet staat gewoon dat de overheid er eigenlijk niet eens capaciteit voor heeft om zo’n sleepnet grootschalig in te zetten. Maak dan zo’n wet niet. Maar zelfs als dat wel het geval was: De Amerikaanse NSA is de afgelopen jaren veel in het nieuws geweest om haar brede datavergaring, en onderzoek heeft opgeleverd dat er geen enkel praktijkgeval is geweest waarin dit een noodzakelijke bijdrage heeft geleverd. Het is werkelijk zoeken naar een speld in de hooiberg. Je ziet dan ook daar een trend om dit soort heftige methodes uit te bannen.

Er zijn nog meer probleempunten, en wij hebben de belangrijkste dan ook middels die consultatie met de minister gedeeld. We hopen dat hij er verstandige dingen mee doet. Het lijkt ons als bedrijf, als medewerker, als burger, een slecht idee dat de overheid zo dicht met ons mee kan kijken. Want ook al hebben we niets te verbergen, als je weet dat je onder toezicht staat ga je je anders gedragen. Journalisten krijgen geen klokkenluiders meer aan de telefoon, advocaten kunnen alleen nog face to face met hun clienten praten, enzovoorts. Een Orwelliaanse maatschappij is wat volgt…

Dutch articles

De bewaarplicht: het moet, maar mag het ook?

Vandaag diende het kort geding dat wij samen met een aantal andere partijen voeren tegen het Ministerie van Veiligheid en Justitie, met als doel een eind te maken aan de bewaarplicht voor telecomgegevens. Maar waar gaat dat nu eigenlijk over?

Sinds een aantal jaar zijn telecom- en internet-aanbieders verplicht verkeersgegevens (zogenaamde meta-data) te bewaren voor mogelijke bevraging vanuit (instanties zoals) de politie. Wij gebruiken die gegevens nu ook voor facturatie en specificaties naar de klant, maar onze gegevens gaan nu langer terug dan voor onze eigen doeleinden strict noodzakelijk is. Vanuit privacy-overweging zou je misschien veel eerder willen anonimiseren of zelfs volledig vernietigen. Immers: gegevens die je niet hebt kunnen ook niet per ongeluk op straat komen te liggen. De privacy-impact van die meta-data werd ook vandaag weer weggewuifd, maar dat is niet terecht: Door analyse van meta-data is heel veel van iemand te leren.

In april vorig jaar oordeelde het Europese Hof van Justitie dat deze dataretentieregels in strijd zijn met het Europese mensenrechtenverdrag. Dat is belangrijk want een Nederlandse wet die strijdig is met een Europees verdrag mag niet worden uitgevoerd, zo staat het tenminste in onze Grondwet.

Deze bewaarplicht is om meer redenen een slecht idee. Deze aantasting van onze privacy, die op zich al erg genoeg is, zou een doel moeten dienen, namelijk dat we efficienter allerlei nare zaken op het spoor kunnen komen. Maar het is volstrekt onduidelijk hoeveel zaken er nou echt staan of vallen bij de beschikbaarheid van deze gegevens. De regeling bestaat nu een jaar of 5, en heel veel verder dan een enkele voorbeeld kwam de landsadvocaat niet. Begrijp me niet verkeerd, ik ben ook groot voorstander dat justitie boosdoeners uit deze maatschappij kan aanpakken – maar hoeveel van onze vrijheid moeten wij opgeven om dat te realiseren? En is het opgeven van die vrijheid eigenlijk niet precies wat dergelijke elementen in onze samenleving willen? De angst die dan de samenleving regeert is immers juist het kerndoel van terrorisme.

Er er is nog wel meer, want waar stellen we nou de grenzen? Onze advocaat gaf al weer dat invordering van gegevens al mogelijk is bij bijvoorbeeld een foutieve belasting-aangifte. De landsadvocaat betoogde dat dat natuurlijk niet aan de orde is, bevraging dient voor zware vergrijpen. Maar op dit moment is dat gewoon niet toetsbaar, niet inzichtelijk. Niet vooraf, en ook niet achteraf. Ook daarover zijn diverse partijen kritisch. Bovendien zijn er onvoldoende waarborgen om bijvoorbeeld contacten met klokkeluiders te beschermen. Geen theoretisch probleem, betoogde onze advocaat.

Maar goed, Dataretentierichtlijn weg, probleem opgelost. Done deal dus, weg met die bewaarplicht – zou je denken. Helaas is het niet zo makkelijk. Minister Opstelten geeft aan de wet te willen handhaven, en consulteerde op een voorstel met minimale wijzigingen. Dat betekent dus dat als wij onze bewaringen staken, we in strijd handelen met de Telecomwet en aangesproken kunnen worden door het Ministerie van Justitie, en als we de bewaring in stand houden we in strijd handelen met het Europese mensenrechtenverdrag en we mogelijk aangesproken kunnen worden door onze klanten. Lekker dan. Zo zit iedere telecom-aanbieder of ISP dus in een vervelende spagaat. We hebben het vriendelijk aan de minister gevraagd, maar hij wil dit probleem niet voor ons oplossen. Aan de bak dus, en een juridische procedure starten om helderheid te verschaffen. Daarvoor diende dus vanochtend  de zitting in Den Haag. Ik ben zeer benieuwd naar de uitspraak, die over 3 weken volgt.

Hopelijk schept de rechter meer helderheid, de overheid zal die zeker nodig hebben, nu naast het Ministerie van Justitie ook het Ministerie van Defensie en het Ministerie van Binnenlandse Zaken al druk bezig zijn met nieuwe plannen voor grootschalige datavergaring van Nederlandse burgers.

Dutch articles

In een vooruitblik voor 2012 voor een ander vakblad benadrukten we al het toenemende belang van de adviserende rol voor het kanaal. Telecom is niet meer een simpel spelletje van bellen en gebeld worden, en wie kan me dat voor de beste prijs leveren. We gaan van telefoneren naar communiceren. Hoewel de grote jongens zeker op mobiel vlak nog steeds de status quo in stand houden door de cashback-deals zie je zo langzaamaan dat de gebruikers wel gevoeliger worden voor het functionele aspect: Wat onderscheid deze leverancier nu van anderen, en waarom moet ik daar iets mee?

Ondernemingen vandaag de dag zitten met allerlei vraagstukken in de manier waarop ze met hun medewerkers omgaan: Mag tele-werken en moet ik daar dan apparatuur voor leveren of selecteert de medewerker die zelf, en hoe past dat dan in mijn IT-omgeving? Het zijn vraagstukken die allerlei onderdelen van de business raken, van IT tot personeelsmanagement, ARBO en belastingregels. Juist de leverancier die een goed antwoord kan bieden op vragen als ‘hoe beheer je nu die wildgroei aan devices’ (Mobile Device Management), ‘hoe zorg ik dat mijn medewerkers ook onderweg bij de bedrijfsinformatie kunnen’ (VPN of juist overstappen naar Cloud diensten) enzovoorts, die leverancier wordt een lifelong partner voor de klant.

Dan kunnen er eindelijk meters gemaakt worden, zodat de beheerder telefonie en de afdeling automatisering gezamenlijk de I-C-T(!) oplossing realiseren die het beste is voor de organisatie, waarmee de belofte van Unified Communication eindelijk kan worden ingelost – op de 4 schermen van vandaag, en op alle nog komende schermen. Want de samensmelting stopt nog lang niet. Vast en mobiel zijn nu geconvergeerd, maar we zijn nog lang niet zover dat we na onze werkdag thuis komen en dat alle domoticasystemen in huis dat zien en onze telefoons even in de ‘buiten kantooruren’ stand schakelen en een lijstje laten zien van onze favoriete series voor vanavond. Nadat we nog even die videoconference met de vestiging in de VS hebben gedaan, gewoon via de TV natuurlijk.

Maar genoeg gefantaseerd, we moeten aan het werk. Gewoon met onze favoriete smartphone, die met wat slimmigheden in het netwerk van de operator gekoppeld is op mijn eigen centrale (oke oke, cloud-systeem natuurlijk) zodat ik mijn vaste en mobiele nummers allemaal centraal kan beheren en routeren op de manier die mij het beste uitkomt. Smart phones op een smart network. Ik ben zelf fan van Android-gebaseerde toestellen, maar iPhones zijn ook mooi. Ook Windows Phones gaan ongetwijfeld een fraaie rol spelen. Maar ongeacht wat je kiest, het is een persoonlijke keuze, de tijd van de bedrijfsmatige keuze (Iedereen een BlackBerry) op dit vlak zijn wat mij betreft wel passe.

Deze column is gepubliceerd in de ChannelConnect 8, Winter 2012/13.